تاریخچه کاراته
قدمت ورزش‌های رزمی به ۵ هزار سال پیش می‌رسد می‌گویند ۵۰ قرن پیش یک شاهزاده هندی که ضرورت دفاع شخصی سلاطین و فرمانروایان را درک کرده بود. روش ابتدایی مبارزه با دست خالی را از خود ابداع کرد. وی در این روش و کار انجام داد: یکی آنکه مطالعاتی بر روی حرکات حیوانات کرد و دیگری هر چه هنر دفاع و حمله می‌دانست جمع‌آوری نمود و با هم ادغام کرد و روش جهیدن و پرش انسان و حیوان را در هم آمیخت. وی برای اینکه این مسائل را از قوه به فعل درآورد به آزمایشهایی روی مفاصل و اندامهای انسان پرداخت. وی سعی داشت با فرو کردن سوزن در نقاط مختلف بدن مناطق حساس و غیرحساس بدن را بشناسد و همچنین نقاط ضعف و قوت را بدست آورد. در این آزمایش او، بسیاری از اسیران و غلامان کشته شدند.
بقیه در ادامه مطلب...
اگر جنبه روحی کاراته در نظر گرفته نشود جنبه جسمی آن بدون معنی و مخرب خواهد بود. همانطوری که می‌دانید منشاء کاراته از شرق آسیا است که دامنة آن به غرب و سپس به اروپا کشیده شد. کاراته امروزی تا حدود زیادی نتیجه زحمات استاد بزرگ (فونا کوشی گی چین) است. این شخص در هنر امروزی کاراته نقش و تأثیر مهمی داشته است. (گی چین) دارای جثه‌ای کوچک بود و تعالیمش را زیر نظر استاد (اتیوزو) تکمیل نمود و با توجه به موقعیتهای جغرافیایی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و استعدادی مختلف پیشرفتهای زیادی نمود و به سرعت در سراسر جهان به عنوان بهترین وسیلة دفاعی شناخته شد. برخی کاراته را تنها تکنیکی برای مبارزه می‌دانند کاراته واقعی راهی است برای زندگی کردن، راهی که انسان را قادر می‌سازد تا به قدرت روحی و جسمی خود پی ببرد. اگر جنبة روحی کاراته در نظر گرفته نشود، جنبه جسمی آن بدون معنی و مخرب خواهد بود. در مورد سبکهای مختلف کاراته باید بگوییم که اصولا تمامی سبکهای متنوع در کاراته دارای یک ریشه واحد بوده و هدف همه آنها سالم‌سازی جسم و روح است. تفاوت روشهای متنوع کاراته (از نظر تمرینی و تکنیکی) اثر چندانی در هدف نهایی که تقویت روح و شخصیت انسانی است ندارد.
منبع:آشنایی حرکات اصلاحی- دانستنیهای عمومی ورزش.
ادامه دارد...
