مطالعات گوناگون نشان می دهد که روزه داری متناوب در ماه رمضان می تواند الگوی غذاخوردن، خواب و ذخایر انرژی بدن را تغییر دهد. این تغییر 

الگوهای رفتاری ممکن است پاسخ های فیزیولوژیک به ورزش و واکنش ورزشکارن به تمرینات و در نهایت عملکرد ورزشی ورزشکاران را تحت تأثیر

 قرار دهد. پاسخ های متابولیکی و فیزیولوژیکی به فعالیت بدنی در شرایط مختلف تغذیه شناخته شده است. در حالی که همچنان نقش 

روزه داری بر جنبه های مختلف فعالیت بدنی مورد بحث است. در این مقاله مروری، نتایج حاصل از مطالعات مرتبط با اثرات احتمالی روزه داری و 

گرسنگی بر جنبه های گوناگون ورزش از جمله خستگی، توان فیزیکی، وزن و ترکیب بدن، هورمون ها و واکنش های التهابی بدن ورزشکاران 

بحث شده است.

.

.

.


روزه داری، به میزان اندک و تنها برخی از جنبه های ورزش را تحت تأثیر قرار می دهد. به نظر نمی رسد روزه داری در ماه رمضان تمامی

 افراد را تحت تاثیر قرار دهد، چراکه تقریبا موجب تطابق و مقاومت در برابر اختلالات فیزیولوژیکی و روانی ناشی از روزه داری در ماه رمضان می 

شود . بنابراین ورزشکاران مسلمان که قصد ادامه تمرینات ورزشی را در ماه رمضان دارند، می توانند استراتژی هایی اتخاذ کنند که در 

طول ماه رمضان، آنها را جهت شرکت در رقابت ها آماده کند  خلاصه ای از توصیه های عملی برای روزه داران ورزشکار به صورت زیر 

است.


از آن جا که در مسابقات ورزشی، مصرف مایعات و کربوهیدرات قبل، حین و پس از ورزش از اهمیت زیادی برخوردار است، انجام ورزش های حرفه

ای و شرکت در مسابقات ورزشی در فاصله سحر تا افطار توصیه نمی شود.


انجام فعالیت های ورزشی سبک که با تعریق کمتری همراه است از جمه پیاده روی در شرایط آب و هوایی سرد و معتدل مشکلی ایجاد نمی 

کند. ولی در فصول گرم سال می تواند سبب اتلاف آب بدن، دهیدراتاسیون و تشنگی فرد شود.



بهترین زمان انجام ورزش در ماه رمضان، پس از صرف یک وعده افطار سبک و رهیدراتاسیون است. انرژی دریافتی از وعده افطار به فاصله زمانی

 صرف افطار تا زمان ورزش بستگی دارد. به این صورت که هرچه این فاصله زمانی کمتر باشد، کالری کمتری باید در وعده افطار دریافت شود. به

 عنوان مثال، اگر فعالیت ورزشی 2-3 ساعت پس از صرف وعده غذایی صورت گیرد، کالری آن میتواند حدود 300-400 کیلوکالری و در صورت وجود 

3-4 ساعت فاصله زمانی حدود 700 کیلوکالری باشد.



از آنجا که فعالیت منظم جسمی موجب بهبود عملکرد متابولیک، دستگاه قلبی عروقی، تنفسی و عضلانی اسکلتی می شود و با توجه به اینکه 

قطع این گونه فعالیت های جسمانی به مدت یک ماه می تواند آمادگی و سطح عملکرد سیستم های مذکور را به نحو قابل توجهی کاهش دهد،

 لذا کنار گذاشتن برنامه های ورزشی در روزه داران توصیه نمی شود. اما تغییر برنامه غذایی، روش و زمان بندی ورزشی در بسیاری از موارد 

ضروری به نظر می رسد.



منبع:دکتر باقر لاریجانی ، دکتر سید محسن خوش نیت، ژاله شادمان